Adı yok bu gidişin
Gidiyorum sadece.
Yollar kadar yorgun,
Yolculuklar kadar bitimsiz,
Gidiyorum…


Terk ettiğim;
Ne sensin aslında,
Ne de seni içine sığdırabilen
Bu koca şehir.


Gidişim;
Ne bilgeler kadar asil,
Ne haytalar kadar sefil.
Kendim kadar ancak,
Kendime varacak kadar.




Şimdi
Ne sende beni bırakıp
Ne bana seni alıp
“Düşünmeden;
Ama asla düşmeden”
Gidiyorum…


Yüreğim bilir beni.
Uzayan yol olsaydı,
Çıkar mıydım bu yolculuğa hiç!
Gölgemin ağırlığını yüklenip omuzlarıma,
Koca bir yaşanmışlığı azık edip,
Gider miydim böyle!
Bilirsin beni yüreğim kadar…


Seni bitirmeye değil
Beni başlamaya gidiyorum


Telaşa gerek yok
Yalnızca gidiyorum...