Küçüklüğümden beri dar yerlerden sıkılır ve buralardan adeta feryad ederek kaçardım.Daha sonra bunun bir hastalık olduğunu anlamış,fakat bu illetten bir türlü kurtulamamıştım.Oysaki, o dar mekanlara simdi ister istemez girecektim.Beni sarıp sarmalamışlar ve uzunca bir tabuta yerlestirmislerdi.Cevremde dolasanlarin seslerini gayet iyi duyuyor ve gozlerim kapali olmasina ragmen,her nasilsa onlari gorebiliyordum.